Οι παραδοσιακές κοινωνικές δομές στο πλαίσιο των οποίων αναπτύχθηκαν οι εκδηλώσεις του παραδοσιακού πολιτισμού υποχωρούν σταδιακά μετά την δημιουργία του ελληνικού κράτους, ενώ ουσιαστικά καταρρέουν μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, τον εμφύλιο, την αγροτική έξοδο προς τις πόλεις του εσωτερικού και την μετανάστευση προς το εξωτερικό που ακολούθησαν.
Υπό τον όρο λαϊκός πολιτισμός νοείται το σύνολο των δραστηριοτήτων και εκδηλώσεων ενός λαού. Πρόκειται για μια ευρύτατη έννοια που περιλαμβάνει την καθημερινή ζωή του λαού, τις ασχολίες του, τον τρόπο ψυχαγωγίας του, την κοσμοθεωρία του.
Τι είναι όμως ο λαός και ποιος τον μελετάει; Η έννοια του «λαού» προϋποθέτει ότι κάποιοι άλλοι, (οι μορφωμένοι, οι αστοί) έχουν αποσπαστεί από αυτόν, στέκονται απέναντί του, τον μελετούν, ενδεχομένως τον αξιολογούν: o λαός εξελίσσεται πιο αργά σε σχέση με την πρωτοπορία των μορφωμένων, των αστών. Αυτό το καταρχήν αρνητικό χαρακτηριστικό του, αποκτά θετική φυσιογνωμία υπό την προϋπόθεση ότι ο λαός διασώζει διαχρονικότερες μορφές πολιτισμού, πιο αυθεντικές και αποκαλυπτικές της ταυτότητάς του.
Λαογραφία: Παραδοσιακός Πολιτισμός
Συγγραφείς: Αικατερίνη Καμηλάκη-Πολυμέρου, Ευάγγελος Καραμανές
Ινστιτούτο Διαρκούς Εκπαίδευσης Ενηλίκων
pdf με σελιδοδείκτες, 160 σελίδες, 5,78 ΜΒ
ψηφιοποίηση ~ Absens
Κατεβάστε το αρχείο από εδώ ή εδώ.
Δωρεάν εφαρμογή για το άνοιγμα των αρχείων pdf, μπορείτε να κατεβάσετε από εδώ.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου