Τα περισσότερα σκεύη που χρησιμοποιούσαν οι άνθρωποι τα παλιά χρόνια για τις καθημερινές τους ανάγκες, και ιδίως στη μαγειρική, ήταν μπακιρένια (χάλκινα). Αυτά με τον καιρό και με την πολλή χρήση οξυδώνονταν και γίνονταν επικίνδυνα.
Γι' αυτό έπρεπε να γανωθούν, δηλαδή να περαστεί η επιφάνεια τους μ' ένα ειδικό μέταλλο, το καλάι (κασσίτερος) και να προστατευθεί έτσι από την επικίνδυνη οξείδωση, τη γανίλα. Η διαδικασία του γανώματος γινόταν από ειδικούς τεχνίτες, τους γανωτήδες. Λεγόντουσαν και «καλαϊτζήδες» από το καλάι (κασσίτερο) που χρησιμοποιούσαν.